ISTYELLOW

"เขียนโปรแกรม เขียนชีวิต"
"ไม่มีใครรู้ทุกอย่างในโลก"
EP11 สวัสดี ครั้งที่สิบเอ็ด IST YELLOW ฉบับนี้ เราได้สัมภาษณ์รุ่นพี่สาขา IT หลักสูตรเทียบโอน ที่ไปตามหาความฝันถึงประเทศออสเตเรีย ในสายงานนักพัฒนาโปรแกรม (Programmer) ซึ่งในบทสัมภาษณ์ครั้งนี้ เจ้าของเรื่องได้ส่งผ่านข้อคิด และแรงบันดาลใจ ให้พวกเราจงเชื่อในความคิด และความสามารถของตนเอง

Who are You

“ สวัสดีครับ พี่ชื่อหนึ่งครับ อุดมศักดิ์ สุขสันติ พี่ก็จบ ปวช. และ ปวส. มาจากวิทยาลัยอาชีวศึกษาพิษณุโลก ครับ มาเรียนที่ ม.เทคโนโลยีมหานคร เพราะอาจารย์แนะนำ และมีรุ่นพี่เรียนอยู่ พอได้ลองเปรียบเทียบหลักสูตรดูแล้ว ด็คิดว่าที่นี่น่าเรียนที่สุด "
ถ้านึกถึงคณะ IST จะนึกถึงอะไร ? " ทุ่งนาหลังมหาวิทยาลัย , กิจกรรมสนุกๆ , สีเหลือง, อาจารย์เก่งๆ ที่เดินอยู่เต็มคณะ (เหมือนมีแต่เหล่าทวยเทพเดินวนเวียนในตึก) และ ตึกคณะที่มีบรรยากาศตึงเครียด ตอนช่วงสอบ project " ตอนทำอะไร อยู่ที่ไหน ? " บริษัท The Marlo Group Pty., Ltd. เมลเบิร์น ออสเตรเลีย "
มาถึงจุดนี้ได้ยังไง? เราเคยได้ยินมาบ่อยๆ ว่า คนเรานั้นมีโอกาสไม่เท่ากัน แต่ใจความสำคัญมันไม่ใช่แค่โอกาส ที่แวะเวียนเข้ามาหา มันต้องอยู่ที่ตัวเราด้วย ว่าได้พัฒนาตัวเองจนพร้อม ที่จะรับโอกาสต่างๆ ที่เข้ามาหรือไม่ เรา : " อะไรคือสิ่งที่จุดประกาย ให้พี่เริ่มเขียนโปรแกรม? " " เกมครับ ผมชอบเล่นเกม จึงคิดว่าสักวันจะทำเกมขึ้นมาบ้าง ก็เลยเริ่มสนใจแต่การเขียนโปรแกรม แต่พอศึกษาการเขียนเกมแล้ว ปรากฏว่า เกมมีส่วนประกอบหลากหลายมาก ทั้ง programming, graphic design, sound engineer, production ฯลฯ เลยหัมมาเขียนโปรแกรมอย่างเดียว โดยช่วงแรกจะเขียนพวก front-end application อย่างพวก web application และ windows application แต่พอเริ่มทำงานก็ทำแต่ backend application มาตลอด "
"ผมมองว่าสิ่งที่ท้าทายในชีวิตของคนเราทุกคนคือ การทำสิ่งที่เราคิดว่าเป็นไปไม่ได้ ให้มันเป็นไปได้"
ทำงานกับชาวต่างชาติ แตกต่างกับการทำงานกับคนไทยหรือไม่ ?
"แตกต่างมากพอสมควร สำหรับบริษัทที่ผมทำงานอยู่นั้น จะไม่มีการแบ่งระดับชั้น วัย หรือการศึกษา ไม่มีการแบ่งแยกเชื้อชาติ หรือเลือกปฏิบัติ ทุกคนในที่ทำงานยังรับฟังความคิดเห็นของคนอื่น ๆ ไม่ว่าจะเป็นความคิดเห็นที่ใช้ได้หรือไม่ได้ก็ตาม แต่เค้าจะพยายามให้ทุกคน เสนอความคิดเห็นมากกว่านั่งเงียบๆ ซึ่งต่างจากคนไทย ที่มีการแบ่งระดับชั้นหัวหน้า ลูกน้อง เวลาจะเสนอความคิดเห็นก็ต้องระวังว่า พูดไปแล้วคนอื่นจะชอบหรือไม่ จะขัดหูหัวหน้าหรือไม่"
"You decide your future" อาจารย์ทรงพล รื่นสุข ถ้าย้อนเวลาได้ จะกลับไปแก้ไขอะไร? " จะตั้งใจเรียนภาษาอังกฤษให้มากกว่านี้ เพราะภาษาเป็นสิ่งที่สำคัญจริง ๆ ไม่ว่าจะทำงานในประเทศหรือต่างประเทศ จริง ๆ แล้วตอนเรียนก็ตั้งใจเรียนนะ แต่สิ่งที่เรียนในห้องเรียนยังไม่พอและถือว่า น้อยมาก ๆ " เคยมีความรู้สึกว่า การเขียนโปรแกรมมันยากไหม แล้วจัดการกับความรู้สึกนั้นอย่างไร? " มีแน่นอนครับ เวลาที่เราทำอะไรไม่ได้ ติดปัญหาโน่นนี่ เราก็จะรู้สึกว่ามันยาก เราทำไม่ได้ มันเกินความสามารถเรา อย่างตอนที่ผมไปทำงานที่ออสเตรเลียใหม่ๆ ผมก็ท้อนะ เพราะไปทำสิ่งที่ไม่เคยเรียน ไม่เคยทำมาก่อนเลย ไปเริ่มจาก 0 อย่างแท้จริง ทำอะไรไม่เป็นซักอย่าง เครียดมาก ๆ ผมหงอกขึ้นเต็มหัวเลย 5555+ แต่ถามว่าผมถอดใจมั้ย ผมตอบเลยว่าไม่ เพราะเรารับโอกาสไว้แล้ว ไม่มีใครบังคับให้เรามา เราเลือกที่จะมาเอง สุดท้ายในเมื่อไม่ถอยก็ต้องฟุ่งชนมันครับ ดังนั้นเราต้องอ่านเอง ศึกษาเอง ลองเอง ผมเลิกงานกลับมาก็มาอ่านหนังสือ ทำแบบนี้อยู่ 3-4 เดือนก็ดีขึ้น รู้อะไรมากขึ้น ทำงานได้มากขึ้น ทุกอย่างมันยากตอนเริ่มต้นเสมอ มีใครเกิดมาแล้วเดินได้เลยมั้ย? มีใครขี่จักรยานครั้งแรกแล้วไม่ล้มบ้างมั้ย? มีใครขึ้นบันไดโดยก้าวไปที่ขั้นที่ 10 ได้เลยมั้ย? คำตอบคือไม่มีหรอก แต่หลังจากที่เราได้ลงมือทำแล้ว เราสัมผัสมันแล้ว เราได้รู้เกี่ยวกับมันแล้วมันก็ง่าย ที่เราบอกว่ามันยากเป็นเพราะเรา ยังไม่รู้จักมันครับ"
แรงขับเคลื่อนในชีวิต : " แรงขับเคลื่อนของชีวิตผม คือคนในครอบครัว และความลำบากในอดีต บวกกับความฝันของตัวเองที่อยากจะไปข้างหน้าเรื่อย ๆ ครับ ชีวิตผมไม่มีจุดสูงสุด เพราะผมไม่รู้ว่าจุดสูงสุดวัดจากอะไร เทียบกับใครหรือสิ่งไหน ดังนั้นเป้าหมายของผมคือพรุ่งนี้ ชีวิตต้องไม่อยู่ที่เดิม เพิ่มเติมคือประสบการณ์ "
" อย่าดูถูกตัวเอง เป็นงานอดิเรก " อาจารย์เชาวริน สกุลวรากลาง
ถ้าจะแนะนำภาพยนตร์สักเรื่อง The Pursuit of Happyness - แนะนำหนังเรื่องนี้ เพราะค่อนข้างตรงกับชีวิตผม และผมเชื่อว่าตรงกับชีวิต ใครหลายๆ คน ซึ่งหนังเรื่องนี้เป็นตัวอย่างที่ดี ที่แสดงให้เห็นว่า ถ้าเรามีความพยายาม ไม่ย่อท้อกับอุปสรรคต่าง ๆ แล้ว สุดท้ายเราก็จะพบกับความสุขที่จะได้รับจากการทุ่มเทของเรา
เพลงสักเพลง ความเชื่อ body slam - แนะนำเพลงนี้เพราะความเชื่อ คือสิ่งสำคัญครับ ถ้าเรามีความเชื่อ เราก็จะมีแรงที่จะพลักดันให้เราก้าวไปข้างหน้าและลงมือทำตามความเชื่อหรือความฝันของเรา ภาพประกอบจาก : http://www.filmax.in.th/reviews316.html
"หนึ่ง" ในอดีต และปัจจุบัน ยังคงเหมือนเดิม ที่มีทั้งความขยัน หมั่นเพียร และที่ขาดไม่ได้คือ เสียงหัวเราะ!!! อ.ทรงพล รื่นสุข

All content © IST , 2016. All rights reserved.

"เขียนโปรแกรม เขียนชีวิต"
"ไม่มีใครรู้ทุกอย่างในโลก"
EP11 สวัสดี ครั้งที่สิบเอ็ด IST YELLOW ฉบับนี้ เราได้สัมภาษณ์รุ่นพี่สาขา IT หลักสูตรเทียบโอน ที่ไปตามหาความฝันถึงประเทศออสเตเรีย ในสายงานนักพัฒนาโปรแกรม (Programmer) ซึ่งในบทสัมภาษณ์ครั้งนี้ เจ้าของเรื่องได้ส่งผ่านข้อคิด และแรงบันดาลใจ ให้พวกเราจงเชื่อในความคิด และความสามารถของตนเอง
“ สวัสดีครับ พี่ชื่อหนึ่งครับ อุดมศักดิ์ สุขสันติ พี่ก็จบ ปวช. และ ปวส. มาจากวิทยาลัยอาชีวศึกษาพิษณุโลก ครับ มาเรียนที่ ม.เทคโนโลยีมหานคร เพราะอาจารย์แนะนำ และมีรุ่นพี่เรียนอยู่ พอได้ลองเปรียบเทียบหลักสูตรดูแล้ว ด็คิดว่าที่นี่น่าเรียนที่สุด "
ถ้านึกถึงคณะ IST จะนึกถึงอะไร ? " ทุ่งนาหลังมหาวิทยาลัย , กิจกรรมสนุกๆ , สีเหลือง, อาจารย์เก่งๆ ที่เดินอยู่เต็มคณะ (เหมือนมีแต่เหล่าทวยเทพเดินวนเวียนในตึก) และ ตึกคณะที่มีบรรยากาศตึงเครียด ตอนช่วงสอบ project " ตอนทำอะไร อยู่ที่ไหน ? " บริษัท The Marlo Group Pty., Ltd. เมลเบิร์น ออสเตรเลีย "
มาถึงจุดนี้ได้ยังไง? เราเคยได้ยินมาบ่อยๆ ว่า คนเรานั้นมีโอกาสไม่เท่ากัน แต่ใจความสำคัญมันไม่ใช่แค่โอกาส ที่แวะเวียนเข้ามาหา มันต้องอยู่ที่ตัวเราด้วย ว่าได้พัฒนาตัวเองจนพร้อม ที่จะรับโอกาสต่างๆ ที่เข้ามาหรือไม่ เรา : " อะไรคือสิ่งที่จุดประกาย ให้พี่เริ่มเขียนโปรแกรม? " " เกมครับ ผมชอบเล่นเกม จึงคิดว่าสักวันจะทำเกมขึ้นมาบ้าง ก็เลยเริ่มสนใจแต่การเขียนโปรแกรม แต่พอศึกษาการเขียนเกมแล้ว ปรากฏว่า เกมมีส่วนประกอบหลากหลายมาก ทั้ง programming, graphic design, sound engineer, production ฯลฯ เลยหัมมาเขียนโปรแกรมอย่างเดียว โดยช่วงแรกจะเขียนพวก front-end application อย่างพวก web application และ windows application แต่พอเริ่มทำงานก็ทำแต่ backend application มาตลอด "
"ผมมองว่าสิ่งที่ท้าทายในชีวิตของคนเราทุกคนคือ การทำสิ่งที่เราคิดว่าเป็นไปไม่ได้ ให้มันเป็นไปได้"
ทำงานกับชาวต่างชาติ แตกต่างกับการทำงานกับคนไทยหรือไม่ ?
"แตกต่างมากพอสมควร สำหรับบริษัทที่ผมทำงานอยู่นั้น จะไม่มีการแบ่งระดับชั้น วัย หรือการศึกษา ไม่มีการแบ่งแยกเชื้อชาติ หรือเลือกปฏิบัติ ทุกคนในที่ทำงานยังรับฟังความคิดเห็นของคนอื่น ๆ ไม่ว่าจะเป็นความคิดเห็นที่ใช้ได้หรือไม่ได้ก็ตาม แต่เค้าจะพยายามให้ทุกคน เสนอความคิดเห็นมากกว่านั่งเงียบๆ ซึ่งต่างจากคนไทย ที่มีการแบ่งระดับชั้นหัวหน้า ลูกน้อง เวลาจะเสนอความคิดเห็นก็ต้องระวังว่า พูดไปแล้วคนอื่นจะชอบหรือไม่ จะขัดหูหัวหน้าหรือไม่"
"You decide your future" อาจารย์ทรงพล รื่นสุข ถ้าย้อนเวลาได้ จะกลับไปแก้ไขอะไร? " จะตั้งใจเรียนภาษาอังกฤษให้มากกว่านี้ เพราะภาษาเป็นสิ่งที่สำคัญจริง ๆ ไม่ว่าจะทำงานในประเทศหรือต่างประเทศ จริง ๆ แล้วตอนเรียนก็ตั้งใจเรียนนะ แต่สิ่งที่เรียนในห้องเรียนยังไม่พอและถือว่า น้อยมาก ๆ " เคยมีความรู้สึกว่า การเขียนโปรแกรมมันยากไหม แล้วจัดการกับความรู้สึกนั้นอย่างไร? " มีแน่นอนครับ เวลาที่เราทำอะไรไม่ได้ ติดปัญหาโน่นนี่ เราก็จะรู้สึกว่ามันยาก เราทำไม่ได้ มันเกินความสามารถเรา อย่างตอนที่ผมไปทำงานที่ออสเตรเลียใหม่ๆ ผมก็ท้อนะ เพราะไปทำสิ่งที่ไม่เคยเรียน ไม่เคยทำมาก่อนเลย ไปเริ่มจาก 0 อย่างแท้จริง ทำอะไรไม่เป็นซักอย่าง เครียดมาก ๆ ผมหงอกขึ้นเต็มหัวเลย 5555+ แต่ถามว่าผมถอดใจมั้ย ผมตอบเลยว่าไม่ เพราะเรารับโอกาสไว้แล้ว ไม่มีใครบังคับให้เรามา เราเลือกที่จะมาเอง สุดท้ายในเมื่อไม่ถอยก็ต้องฟุ่งชนมันครับ ดังนั้นเราต้องอ่านเอง ศึกษาเอง ลองเอง ผมเลิกงานกลับมาก็มาอ่านหนังสือ ทำแบบนี้อยู่ 3-4 เดือนก็ดีขึ้น รู้อะไรมากขึ้น ทำงานได้มากขึ้น ทุกอย่างมันยากตอนเริ่มต้นเสมอ มีใครเกิดมาแล้วเดินได้เลยมั้ย? มีใครขี่จักรยานครั้งแรกแล้วไม่ล้มบ้างมั้ย? มีใครขึ้นบันไดโดยก้าวไปที่ขั้นที่ 10 ได้เลยมั้ย? คำตอบคือไม่มีหรอก แต่หลังจากที่เราได้ลงมือทำแล้ว เราสัมผัสมันแล้ว เราได้รู้เกี่ยวกับมันแล้วมันก็ง่าย ที่เราบอกว่ามันยากเป็นเพราะเรา ยังไม่รู้จักมันครับ"
แรงขับเคลื่อนในชีวิต : " แรงขับเคลื่อนของชีวิตผม คือคนในครอบครัว และความลำบากในอดีต บวกกับความฝันของตัวเองที่อยากจะไปข้างหน้าเรื่อย ๆ ครับ ชีวิตผมไม่มีจุดสูงสุด เพราะผมไม่รู้ว่าจุดสูงสุดวัดจากอะไร เทียบกับใครหรือสิ่งไหน ดังนั้นเป้าหมายของผมคือพรุ่งนี้ ชีวิตต้องไม่อยู่ที่เดิม เพิ่มเติมคือประสบการณ์ "
" อย่าดูถูกตัวเอง เป็นงานอดิเรก " อาจารย์เชาวริน สกุลวรากลาง
ถ้าจะแนะนำภาพยนตร์สักเรื่อง The Pursuit of Happyness - แนะนำหนังเรื่องนี้ เพราะค่อนข้างตรงกับชีวิตผม และผมเชื่อว่าตรงกับชีวิต ใครหลายๆ คน ซึ่งหนังเรื่องนี้เป็นตัวอย่างที่ดี ที่แสดงให้เห็นว่า ถ้าเรามีความพยายาม ไม่ย่อท้อกับอุปสรรคต่าง ๆ แล้ว สุดท้ายเราก็จะพบกับความสุขที่จะได้รับจากการทุ่มเทของเรา
เพลงสักเพลง ความเชื่อ body slam - แนะนำเพลงนี้เพราะความเชื่อ คือสิ่งสำคัญครับ ถ้าเรามีความเชื่อ เราก็จะมีแรงที่จะพลักดันให้เราก้าวไปข้างหน้าและลงมือทำตามความเชื่อหรือความฝันของเรา ภาพประกอบจาก : http://www.filmax.in.th/reviews316.html
ISTYELLOW บทสัมภาษณ์ที่ ผ่านมา
"หนึ่ง" ในอดีต และปัจจุบัน ยังคงเหมือนเดิม ที่มีทั้งความขยัน หมั่นเพียร และที่ขาดไม่ได้คือ เสียงหัวเราะ!!! อ.ทรงพล รื่นสุข
"เขียนโปรแกรม เขียนชีวิต"
"ไม่มีใครรู้ทุกอย่างในโลก"
EP11 สวัสดี ครั้งที่สิบเอ็ด IST YELLOW ฉบับนี้ เราได้สัมภาษณ์รุ่นพี่สาขา IT หลักสูตรเทียบโอน ที่ไปตามหาความฝันถึงประเทศออสเตเรีย ในสายงานนักพัฒนาโปรแกรม (Programmer) ซึ่งในบทสัมภาษณ์ครั้งนี้ เจ้าของเรื่องได้ส่งผ่านข้อคิด และแรงบันดาลใจ ให้พวกเราจงเชื่อในความคิด และความสามารถของตนเอง
“ สวัสดีครับ พี่ชื่อหนึ่งครับ อุดมศักดิ์ สุขสันติ พี่ก็จบ ปวช. และ ปวส. มาจากวิทยาลัยอาชีวศึกษาพิษณุโลก ครับ มาเรียนที่ ม.เทคโนโลยีมหานคร เพราะอาจารย์แนะนำ และมีรุ่นพี่เรียนอยู่ พอได้ลองเปรียบเทียบหลักสูตรดูแล้ว ด็คิดว่าที่นี่น่าเรียนที่สุด "
ถ้านึกถึงคณะ IST จะนึกถึงอะไร ? " ทุ่งนาหลังมหาวิทยาลัย , กิจกรรมสนุกๆ , สีเหลือง, อาจารย์เก่งๆ ที่เดินอยู่เต็มคณะ (เหมือนมีแต่เหล่าทวยเทพเดินวนเวียนในตึก) และ ตึกคณะที่มีบรรยากาศตึงเครียด ตอนช่วงสอบ project " ตอนทำอะไร อยู่ที่ไหน ? " บริษัท The Marlo Group Pty., Ltd. เมลเบิร์น ออสเตรเลีย "
มาถึงจุดนี้ได้ยังไง?
เราเคยได้ยินมาบ่อยๆ ว่า คนเรานั้นมีโอกาสไม่เท่ากัน แต่ใจความสำคัญมันไม่ใช่แค่โอกาส ที่แวะเวียนเข้ามาหา มันต้องอยู่ที่ตัวเราด้วย ว่าได้พัฒนาตัวเองจนพร้อม ที่จะรับโอกาสต่างๆ ที่เข้ามาหรือไม่ เรา : " อะไรคือสิ่งที่จุดประกาย ให้พี่เริ่มเขียนโปรแกรม? " " เกมครับ ผมชอบเล่นเกม จึงคิดว่าสักวันจะทำเกมขึ้นมาบ้าง ก็เลยเริ่มสนใจแต่การเขียนโปรแกรม แต่พอศึกษาการเขียนเกมแล้ว ปรากฏว่า เกมมีส่วนประกอบหลากหลายมาก ทั้ง programming, graphic design, sound engineer, production ฯลฯ เลยหัมมาเขียนโปรแกรมอย่างเดียว โดยช่วงแรกจะเขียนพวก front-end application อย่างพวก web application และ windows application แต่พอเริ่มทำงานก็ทำแต่ backend application มาตลอด "
"ผมมองว่าสิ่งที่ท้าทายในชีวิตของคนเราทุกคนคือ การทำสิ่งที่เราคิดว่าเป็นไปไม่ได้ ให้มันเป็นไปได้"
ทำงานกับชาวต่างชาติ แตกต่างกับการทำงานกับคนไทยหรือไม่ ?
"แตกต่างมากพอสมควร สำหรับบริษัทที่ผมทำงานอยู่นั้น จะไม่มีการแบ่งระดับชั้น วัย หรือการศึกษา ไม่มีการแบ่งแยกเชื้อชาติ หรือเลือกปฏิบัติ ทุกคนในที่ทำงานยังรับฟังความคิดเห็นของคนอื่น ๆ ไม่ว่าจะเป็นความคิดเห็นที่ใช้ได้หรือไม่ได้ก็ตาม แต่เค้าจะพยายามให้ทุกคน เสนอความคิดเห็นมากกว่านั่งเงียบๆ ซึ่งต่างจากคนไทย ที่มีการแบ่งระดับชั้นหัวหน้า ลูกน้อง เวลาจะเสนอความคิดเห็นก็ต้องระวังว่า พูดไปแล้วคนอื่นจะชอบหรือไม่ จะขัดหูหัวหน้าหรือไม่"
"You decide your future" อาจารย์ทรงพล รื่นสุข ถ้าย้อนเวลาได้ จะกลับไปแก้ไขอะไร? " จะตั้งใจเรียนภาษาอังกฤษให้มากกว่านี้ เพราะภาษาเป็นสิ่งที่สำคัญจริง ๆ ไม่ว่าจะทำงานในประเทศหรือต่างประเทศ จริง ๆ แล้วตอนเรียนก็ตั้งใจเรียนนะ แต่สิ่งที่เรียนในห้องเรียนยังไม่พอและถือว่า น้อยมาก ๆ " เคยมีความรู้สึกว่า การเขียนโปรแกรมมันยากไหม แล้วจัดการกับความรู้สึกนั้นอย่างไร? " มีแน่นอนครับ เวลาที่เราทำอะไรไม่ได้ ติดปัญหาโน่นนี่ เราก็จะรู้สึกว่ามันยาก เราทำไม่ได้ มันเกินความสามารถเรา อย่างตอนที่ผมไปทำงานที่ออสเตรเลียใหม่ๆ ผมก็ท้อนะ เพราะไปทำสิ่งที่ไม่เคยเรียน ไม่เคยทำมาก่อนเลย ไปเริ่มจาก 0 อย่างแท้จริง ทำอะไรไม่เป็นซักอย่าง เครียดมาก ๆ ผมหงอกขึ้นเต็มหัวเลย 5555+ แต่ถามว่าผมถอดใจมั้ย ผมตอบเลยว่าไม่ เพราะเรารับโอกาสไว้แล้ว ไม่มีใครบังคับให้เรามา เราเลือกที่จะมาเอง สุดท้ายในเมื่อไม่ถอยก็ต้องฟุ่งชนมันครับ ดังนั้นเราต้องอ่านเอง ศึกษาเอง ลองเอง ผมเลิกงานกลับมาก็มาอ่านหนังสือ ทำแบบนี้อยู่ 3-4 เดือนก็ดีขึ้น รู้อะไรมากขึ้น ทำงานได้มากขึ้น ทุกอย่างมันยากตอนเริ่มต้นเสมอ มีใครเกิดมาแล้วเดินได้เลยมั้ย? มีใครขี่จักรยานครั้งแรกแล้วไม่ล้มบ้างมั้ย? มีใครขึ้นบันไดโดยก้าวไปที่ขั้นที่ 10 ได้เลยมั้ย? คำตอบคือไม่มีหรอก แต่หลังจากที่เราได้ลงมือทำแล้ว เราสัมผัสมันแล้ว เราได้รู้เกี่ยวกับมันแล้วมันก็ง่าย ที่เราบอกว่ามันยากเป็นเพราะเรา ยังไม่รู้จักมันครับ"
แรงขับเคลื่อนในชีวิต : " แรงขับเคลื่อนของชีวิตผม คือคนในครอบครัว และความลำบากในอดีต บวกกับความฝันของตัวเองที่อยากจะไปข้างหน้าเรื่อย ๆ ครับ ชีวิตผมไม่มีจุดสูงสุด เพราะผมไม่รู้ว่าจุดสูงสุดวัดจากอะไร เทียบกับใครหรือสิ่งไหน ดังนั้นเป้าหมายของผมคือพรุ่งนี้ ชีวิตต้องไม่อยู่ที่เดิม เพิ่มเติมคือประสบการณ์ "
" อย่าดูถูกตัวเอง เป็นงานอดิเรก " อาจารย์เชาวริน สกุลวรากลาง
ถ้าจะแนะนำภาพยนตร์สักเรื่อง The Pursuit of Happyness - แนะนำหนังเรื่องนี้ เพราะค่อนข้างตรงกับชีวิตผม และผมเชื่อว่าตรงกับชีวิต ใครหลายๆ คน ซึ่งหนังเรื่องนี้เป็นตัวอย่างที่ดี ที่แสดงให้เห็นว่า ถ้าเรามีความพยายาม ไม่ย่อท้อกับอุปสรรคต่าง ๆ แล้ว สุดท้ายเราก็จะพบกับความสุขที่จะได้รับจากการทุ่มเทของเรา
เพลงสักเพลง ความเชื่อ body slam - แนะนำเพลงนี้เพราะความเชื่อ คือสิ่งสำคัญครับ ถ้าเรามีความเชื่อ เราก็จะมีแรงที่จะพลักดันให้เราก้าวไปข้างหน้าและลงมือทำตามความเชื่อหรือความฝันของเรา ภาพประกอบจาก : http://www.filmax.in.th/reviews316.html
ISTYELLOW บทสัมภาษณ์ที่ ผ่านมา
"หนึ่ง" ในอดีต และปัจจุบัน ยังคงเหมือนเดิม ที่มีทั้งความขยัน หมั่นเพียร และที่ขาดไม่ได้คือ เสียงหัวเราะ!!! อ.ทรงพล รื่นสุข
"เขียนโปรแกรม เขียนชีวิต"
EP11 สวัสดี ครั้งที่สิบเอ็ด IST YELLOW ฉบับนี้ เราได้สัมภาษณ์รุ่นพี่สาขา IT หลักสูตรเทียบโอน ที่ไปตามหาความฝันถึงประเทศออสเตเรีย ในสายงานนักพัฒนาโปรแกรม (Programmer) ซึ่งในบทสัมภาษณ์ครั้งนี้ เจ้าของเรื่องได้ส่งผ่านข้อคิด และแรงบันดาลใจ ให้พวกเราจงเชื่อในความคิด และความสามารถของตนเอง
"ไม่มีใครรู้ทุกอย่างในโลก"
“ สวัสดีครับ พี่ชื่อหนึ่งครับ อุดมศักดิ์ สุขสันติ พี่ก็จบ ปวช. และ ปวส. มาจากวิทยาลัยอาชีวศึกษาพิษณุโลก ครับ มาเรียนที่ ม.เทคโนโลยีมหานคร เพราะอาจารย์แนะนำ และมีรุ่นพี่เรียนอยู่ พอได้ลองเปรียบเทียบหลักสูตรดูแล้ว ด็คิดว่าที่นี่น่าเรียนที่สุด "
ถ้านึกถึงคณะ IST จะนึกถึงอะไร ? " ทุ่งนาหลังมหาวิทยาลัย , กิจกรรมสนุกๆ , สีเหลือง, อาจารย์เก่งๆ ที่เดินอยู่เต็มคณะ (เหมือนมีแต่เหล่าทวยเทพเดินวนเวียนในตึก) และ ตึกคณะที่มีบรรยากาศตึงเครียด ตอนช่วงสอบ project " ตอนทำอะไร อยู่ที่ไหน ? " บริษัท The Marlo Group Pty., Ltd. เมลเบิร์น ออสเตรเลีย "
มาถึงจุดนี้ได้ยังไง? เราเคยได้ยินมาบ่อยๆ ว่า คนเรานั้นมีโอกาสไม่เท่ากัน แต่ใจความสำคัญมันไม่ใช่แค่โอกาส ที่แวะเวียนเข้ามาหา มันต้องอยู่ที่ตัวเราด้วย ว่าได้พัฒนาตัวเองจนพร้อม ที่จะรับโอกาสต่างๆ ที่เข้ามาหรือไม่ เรา : " อะไรคือสิ่งที่จุดประกาย ให้พี่เริ่มเขียนโปรแกรม? " " เกมครับ ผมชอบเล่นเกม จึงคิดว่าสักวันจะทำเกมขึ้นมาบ้าง ก็เลยเริ่มสนใจแต่การเขียนโปรแกรม แต่พอศึกษาการเขียนเกมแล้ว ปรากฏว่า เกมมีส่วนประกอบหลากหลายมาก ทั้ง programming, graphic design, sound engineer, production ฯลฯ เลยหัมมาเขียนโปรแกรมอย่างเดียว โดยช่วงแรกจะเขียนพวก front-end application อย่างพวก web application และ windows application แต่พอเริ่มทำงานก็ทำแต่ backend application มาตลอด "
"ผมมองว่าสิ่งที่ท้าทายในชีวิตของคนเราทุกคนคือ การทำสิ่งที่เราคิดว่าเป็นไปไม่ได้ ให้มันเป็นไปได้"
ทำงานกับชาวต่างชาติ แตกต่างกับการทำงานกับคนไทยหรือไม่ ?
"แตกต่างมากพอสมควร สำหรับบริษัทที่ผมทำงานอยู่นั้น จะไม่มีการแบ่งระดับชั้น วัย หรือการศึกษา ไม่มีการแบ่งแยกเชื้อชาติ หรือเลือกปฏิบัติ ทุกคนในที่ทำงานยังรับฟังความคิดเห็นของคนอื่น ๆ ไม่ว่าจะเป็นความคิดเห็นที่ใช้ได้หรือไม่ได้ก็ตาม แต่เค้าจะพยายามให้ทุกคน เสนอความคิดเห็นมากกว่านั่งเงียบๆ ซึ่งต่างจากคนไทย ที่มีการแบ่งระดับชั้นหัวหน้า ลูกน้อง เวลาจะเสนอความคิดเห็นก็ต้องระวังว่า พูดไปแล้วคนอื่นจะชอบหรือไม่ จะขัดหูหัวหน้าหรือไม่"
"You decide your future" อาจารย์ทรงพล รื่นสุข ถ้าย้อนเวลาได้ จะกลับไปแก้ไขอะไร? " จะตั้งใจเรียนภาษาอังกฤษให้มากกว่านี้ เพราะภาษาเป็นสิ่งที่สำคัญจริง ๆ ไม่ว่าจะทำงานในประเทศหรือต่างประเทศ จริง ๆ แล้วตอนเรียนก็ตั้งใจเรียนนะ แต่สิ่งที่เรียนในห้องเรียนยังไม่พอและถือว่า น้อยมาก ๆ " เคยมีความรู้สึกว่า การเขียนโปรแกรมมันยากไหม แล้วจัดการกับความรู้สึกนั้นอย่างไร? " มีแน่นอนครับ เวลาที่เราทำอะไรไม่ได้ ติดปัญหาโน่นนี่ เราก็จะรู้สึกว่ามันยาก เราทำไม่ได้ มันเกินความสามารถเรา อย่างตอนที่ผมไปทำงานที่ออสเตรเลียใหม่ๆ ผมก็ท้อนะ เพราะไปทำสิ่งที่ไม่เคยเรียน ไม่เคยทำมาก่อนเลย ไปเริ่มจาก 0 อย่างแท้จริง ทำอะไรไม่เป็นซักอย่าง เครียดมาก ๆ ผมหงอกขึ้นเต็มหัวเลย 5555+ แต่ถามว่าผมถอดใจมั้ย ผมตอบเลยว่าไม่ เพราะเรารับโอกาสไว้แล้ว ไม่มีใครบังคับให้เรามา เราเลือกที่จะมาเอง สุดท้ายในเมื่อไม่ถอยก็ต้องฟุ่งชนมันครับ ดังนั้นเราต้องอ่านเอง ศึกษาเอง ลองเอง ผมเลิกงานกลับมาก็มาอ่านหนังสือ ทำแบบนี้อยู่ 3-4 เดือนก็ดีขึ้น รู้อะไรมากขึ้น ทำงานได้มากขึ้น ทุกอย่างมันยากตอนเริ่มต้นเสมอ มีใครเกิดมาแล้วเดินได้เลยมั้ย? มีใครขี่จักรยานครั้งแรกแล้วไม่ล้มบ้างมั้ย? มีใครขึ้นบันไดโดยก้าวไปที่ขั้นที่ 10 ได้เลยมั้ย? คำตอบคือไม่มีหรอก แต่หลังจากที่เราได้ลงมือทำแล้ว เราสัมผัสมันแล้ว เราได้รู้เกี่ยวกับมันแล้วมันก็ง่าย ที่เราบอกว่ามันยากเป็นเพราะเรา ยังไม่รู้จักมันครับ"
แรงขับเคลื่อนในชีวิต : " แรงขับเคลื่อนของชีวิตผม คือคนในครอบครัว และความลำบากในอดีต บวกกับความฝันของตัวเองที่อยากจะไปข้างหน้าเรื่อย ๆ ครับ ชีวิตผมไม่มีจุดสูงสุด เพราะผมไม่รู้ว่าจุดสูงสุดวัดจากอะไร เทียบกับใครหรือสิ่งไหน ดังนั้นเป้าหมายของผมคือพรุ่งนี้ ชีวิตต้องไม่อยู่ที่เดิม เพิ่มเติมคือประสบการณ์ "
" อย่าดูถูกตัวเอง เป็นงานอดิเรก " อาจารย์เชาวริน สกุลวรากลาง
ถ้าจะแนะนำภาพยนตร์สักเรื่อง The Pursuit of Happyness - แนะนำหนังเรื่องนี้ เพราะค่อนข้างตรงกับชีวิตผม และผมเชื่อว่าตรงกับชีวิต ใครหลายๆ คน ซึ่งหนังเรื่องนี้เป็นตัวอย่างที่ดี ที่แสดงให้เห็นว่า ถ้าเรามีความพยายาม ไม่ย่อท้อกับอุปสรรคต่าง ๆ แล้ว สุดท้ายเราก็จะพบกับความสุขที่จะได้รับจากการทุ่มเทของเรา
เพลงสักเพลง ความเชื่อ body slam - แนะนำเพลงนี้เพราะความเชื่อ คือสิ่งสำคัญครับ ถ้าเรามีความเชื่อ เราก็จะมีแรงที่จะพลักดันให้เราก้าวไปข้างหน้าและลงมือทำตามความเชื่อหรือความฝันของเรา ภาพประกอบจาก : http://www.filmax.in.th/reviews316.html
ISTYELLOW บทสัมภาษณ์ที่ ผ่านมา
"หนึ่ง" ในอดีต และปัจจุบัน ยังคงเหมือนเดิม ที่มีทั้งความขยัน หมั่นเพียร และที่ขาดไม่ได้คือ เสียงหัวเราะ!!! อ.ทรงพล รื่นสุข
"เขียนโปรแกรม เขียนชีวิต"
EP11 สวัสดี ครั้งที่สิบเอ็ด IST YELLOW ฉบับนี้ เราได้สัมภาษณ์รุ่นพี่สาขา IT หลักสูตรเทียบโอน ที่ไปตามหาความฝันถึงประเทศออสเตเรีย ในสายงานนักพัฒนาโปรแกรม (Programmer) ซึ่งในบทสัมภาษณ์ครั้งนี้ เจ้าของเรื่องได้ส่งผ่านข้อคิด และแรงบันดาลใจ ให้พวกเราจงเชื่อในความคิด และความสามารถของตนเอง
"ไม่มีใครรู้ทุกอย่างในโลก"
“ สวัสดีครับ พี่ชื่อหนึ่งครับ อุดมศักดิ์ สุขสันติ พี่ก็จบ ปวช. และ ปวส. มาจากวิทยาลัยอาชีวศึกษาพิษณุโลก ครับ มาเรียนที่ ม.เทคโนโลยีมหานคร เพราะอาจารย์แนะนำ และมีรุ่นพี่เรียนอยู่ พอได้ลองเปรียบเทียบหลักสูตรดูแล้ว ด็คิดว่าที่นี่น่าเรียนที่สุด "
ถ้านึกถึงคณะ IST จะนึกถึงอะไร ? " ทุ่งนาหลังมหาวิทยาลัย , กิจกรรมสนุกๆ , สีเหลือง, อาจารย์เก่งๆ ที่เดินอยู่เต็มคณะ (เหมือนมีแต่เหล่าทวยเทพเดินวนเวียนในตึก) และ ตึกคณะที่มีบรรยากาศตึงเครียด ตอนช่วงสอบ project " ตอนทำอะไร อยู่ที่ไหน ? " บริษัท The Marlo Group Pty., Ltd. เมลเบิร์น ออสเตรเลีย "
มาถึงจุดนี้ได้ยังไง? เราเคยได้ยินมาบ่อยๆ ว่า คนเรานั้นมีโอกาสไม่เท่ากัน แต่ใจความสำคัญมันไม่ใช่แค่โอกาส ที่แวะเวียนเข้ามาหา มันต้องอยู่ที่ตัวเราด้วย ว่าได้พัฒนาตัวเองจนพร้อม ที่จะรับโอกาสต่างๆ ที่เข้ามาหรือไม่ เรา : " อะไรคือสิ่งที่จุดประกาย ให้พี่เริ่มเขียนโปรแกรม? " " เกมครับ ผมชอบเล่นเกม จึงคิดว่าสักวันจะทำเกมขึ้นมาบ้าง ก็เลยเริ่มสนใจแต่การเขียนโปรแกรม แต่พอศึกษาการเขียนเกมแล้ว ปรากฏว่า เกมมีส่วนประกอบหลากหลายมาก ทั้ง programming, graphic design, sound engineer, production ฯลฯ เลยหัมมาเขียนโปรแกรมอย่างเดียว โดยช่วงแรกจะเขียนพวก front-end application อย่างพวก web application และ windows application แต่พอเริ่มทำงานก็ทำแต่ backend application มาตลอด "
"ผมมองว่าสิ่งที่ท้าทายในชีวิตของคนเราทุกคนคือ การทำสิ่งที่เราคิดว่าเป็นไปไม่ได้ ให้มันเป็นไปได้"
ทำงานกับชาวต่างชาติ แตกต่างกับการทำงานกับคนไทยหรือไม่ ?
"แตกต่างมากพอสมควร สำหรับบริษัทที่ผมทำงานอยู่นั้น จะไม่มีการแบ่งระดับชั้น วัย หรือการศึกษา ไม่มีการแบ่งแยกเชื้อชาติ หรือเลือกปฏิบัติ ทุกคนในที่ทำงานยังรับฟังความคิดเห็นของคนอื่น ๆ ไม่ว่าจะเป็นความคิดเห็นที่ใช้ได้หรือไม่ได้ก็ตาม แต่เค้าจะพยายามให้ทุกคน เสนอความคิดเห็นมากกว่านั่งเงียบๆ ซึ่งต่างจากคนไทย ที่มีการแบ่งระดับชั้นหัวหน้า ลูกน้อง เวลาจะเสนอความคิดเห็นก็ต้องระวังว่า พูดไปแล้วคนอื่นจะชอบหรือไม่ จะขัดหูหัวหน้าหรือไม่"
"You decide your future" อาจารย์ทรงพล รื่นสุข ถ้าย้อนเวลาได้ จะกลับไปแก้ไขอะไร? " จะตั้งใจเรียนภาษาอังกฤษให้มากกว่านี้ เพราะภาษาเป็นสิ่งที่สำคัญจริง ๆ ไม่ว่าจะทำงานในประเทศหรือต่างประเทศ จริง ๆ แล้วตอนเรียนก็ตั้งใจเรียนนะ แต่สิ่งที่เรียนในห้องเรียนยังไม่พอและถือว่า น้อยมาก ๆ " เคยมีความรู้สึกว่า การเขียนโปรแกรมมันยากไหม แล้วจัดการกับความรู้สึกนั้นอย่างไร? " มีแน่นอนครับ เวลาที่เราทำอะไรไม่ได้ ติดปัญหาโน่นนี่ เราก็จะรู้สึกว่ามันยาก เราทำไม่ได้ มันเกินความสามารถเรา อย่างตอนที่ผมไปทำงานที่ออสเตรเลียใหม่ๆ ผมก็ท้อนะ เพราะไปทำสิ่งที่ไม่เคยเรียน ไม่เคยทำมาก่อนเลย ไปเริ่มจาก 0 อย่างแท้จริง ทำอะไรไม่เป็นซักอย่าง เครียดมาก ๆ ผมหงอกขึ้นเต็มหัวเลย 5555+ แต่ถามว่าผมถอดใจมั้ย ผมตอบเลยว่าไม่ เพราะเรารับโอกาสไว้แล้ว ไม่มีใครบังคับให้เรามา เราเลือกที่จะมาเอง สุดท้ายในเมื่อไม่ถอยก็ต้องฟุ่งชนมันครับ ดังนั้นเราต้องอ่านเอง ศึกษาเอง ลองเอง ผมเลิกงานกลับมาก็มาอ่านหนังสือ ทำแบบนี้อยู่ 3-4 เดือนก็ดีขึ้น รู้อะไรมากขึ้น ทำงานได้มากขึ้น ทุกอย่างมันยากตอนเริ่มต้นเสมอ มีใครเกิดมาแล้วเดินได้เลยมั้ย? มีใครขี่จักรยานครั้งแรกแล้วไม่ล้มบ้างมั้ย? มีใครขึ้นบันไดโดยก้าวไปที่ขั้นที่ 10 ได้เลยมั้ย? คำตอบคือไม่มีหรอก แต่หลังจากที่เราได้ลงมือทำแล้ว เราสัมผัสมันแล้ว เราได้รู้เกี่ยวกับมันแล้วมันก็ง่าย ที่เราบอกว่ามันยากเป็นเพราะเรา ยังไม่รู้จักมันครับ"
แรงขับเคลื่อนในชีวิต : " แรงขับเคลื่อนของชีวิตผม คือคนในครอบครัว และความลำบากในอดีต บวกกับความฝันของตัวเองที่อยากจะไปข้างหน้าเรื่อย ๆ ครับ ชีวิตผมไม่มีจุดสูงสุด เพราะผมไม่รู้ว่าจุดสูงสุดวัดจากอะไร เทียบกับใครหรือสิ่งไหน ดังนั้นเป้าหมายของผมคือพรุ่งนี้ ชีวิตต้องไม่อยู่ที่เดิม เพิ่มเติมคือประสบการณ์ "
" อย่าดูถูกตัวเอง เป็นงานอดิเรก " อาจารย์เชาวริน สกุลวรากลาง
ถ้าจะแนะนำภาพยนตร์สักเรื่อง The Pursuit of Happyness - แนะนำหนังเรื่องนี้ เพราะค่อนข้างตรงกับชีวิตผม และผมเชื่อว่าตรงกับชีวิต ใครหลายๆ คน ซึ่งหนังเรื่องนี้เป็นตัวอย่างที่ดี ที่แสดงให้เห็นว่า ถ้าเรามีความพยายาม ไม่ย่อท้อกับอุปสรรคต่าง ๆ แล้ว สุดท้ายเราก็จะพบกับความสุขที่จะได้รับจากการทุ่มเทของเรา
เพลงสักเพลง ความเชื่อ body slam - แนะนำเพลงนี้เพราะความเชื่อ คือสิ่งสำคัญครับ ถ้าเรามีความเชื่อ เราก็จะมีแรงที่จะพลักดันให้เราก้าวไปข้างหน้าและลงมือทำตามความเชื่อหรือความฝันของเรา ภาพประกอบจาก : http://www.filmax.in.th/reviews316.html
ISTYELLOW บทสัมภาษณ์ที่ ผ่านมา
"หนึ่ง" ในอดีต และปัจจุบัน ยังคงเหมือนเดิม ที่มีทั้งความขยัน หมั่นเพียร และที่ขาดไม่ได้คือ เสียงหัวเราะ!!! อ.ทรงพล รื่นสุข
"เขียนโปรแกรม เขียนชีวิต"
EP11 สวัสดี ครั้งที่สิบเอ็ด IST YELLOW ฉบับนี้ เราได้สัมภาษณ์รุ่นพี่สาขา IT หลักสูตรเทียบโอน ที่ไปตามหาความฝันถึงประเทศออสเตเรีย ในสายงานนักพัฒนาโปรแกรม (Programmer) ซึ่งในบทสัมภาษณ์ครั้งนี้ เจ้าของเรื่องได้ส่งผ่านข้อคิด และแรงบันดาลใจ ให้พวกเราจงเชื่อในความคิด และความสามารถของตนเอง
"ไม่มีใครรู้ทุกอย่างในโลก"
“ สวัสดีครับ พี่ชื่อหนึ่งครับ อุดมศักดิ์ สุขสันติ พี่ก็จบ ปวช. และ ปวส. มาจากวิทยาลัยอาชีวศึกษาพิษณุโลก ครับ มาเรียนที่ ม.เทคโนโลยีมหานคร เพราะอาจารย์แนะนำ และมีรุ่นพี่เรียนอยู่ พอได้ลองเปรียบเทียบหลักสูตรดูแล้ว ด็คิดว่าที่นี่น่าเรียนที่สุด "
ถ้านึกถึงคณะ IST จะนึกถึงอะไร ? " ทุ่งนาหลังมหาวิทยาลัย , กิจกรรมสนุกๆ , สีเหลือง, อาจารย์เก่งๆ ที่เดินอยู่เต็มคณะ (เหมือนมีแต่เหล่าทวยเทพเดินวนเวียนในตึก) และ ตึกคณะที่มีบรรยากาศตึงเครียด ตอนช่วงสอบ project " ตอนทำอะไร อยู่ที่ไหน ? " บริษัท The Marlo Group Pty., Ltd. เมลเบิร์น ออสเตรเลีย "
มาถึงจุดนี้ได้ยังไง? เราเคยได้ยินมาบ่อยๆ ว่า คนเรานั้นมีโอกาสไม่เท่ากัน แต่ใจความสำคัญมันไม่ใช่แค่โอกาส ที่แวะเวียนเข้ามาหา มันต้องอยู่ที่ตัวเราด้วย ว่าได้พัฒนาตัวเองจนพร้อม ที่จะรับโอกาสต่างๆ ที่เข้ามาหรือไม่ เรา : " อะไรคือสิ่งที่จุดประกาย ให้พี่เริ่มเขียนโปรแกรม? " " เกมครับ ผมชอบเล่นเกม จึงคิดว่าสักวันจะทำเกมขึ้นมาบ้าง ก็เลยเริ่มสนใจแต่การเขียนโปรแกรม แต่พอศึกษาการเขียนเกมแล้ว ปรากฏว่า เกมมีส่วนประกอบหลากหลายมาก ทั้ง programming, graphic design, sound engineer, production ฯลฯ เลยหัมมาเขียนโปรแกรมอย่างเดียว โดยช่วงแรกจะเขียนพวก front-end application อย่างพวก web application และ windows application แต่พอเริ่มทำงานก็ทำแต่ backend application มาตลอด "
"ผมมองว่าสิ่งที่ท้าทายในชีวิตของคนเราทุกคนคือ การทำสิ่งที่เราคิดว่าเป็นไปไม่ได้ ให้มันเป็นไปได้"
ทำงานกับชาวต่างชาติ แตกต่างกับการทำงานกับคนไทยหรือไม่ ?
"แตกต่างมากพอสมควร สำหรับบริษัทที่ผมทำงานอยู่นั้น จะไม่มีการแบ่งระดับชั้น วัย หรือการศึกษา ไม่มีการแบ่งแยกเชื้อชาติ หรือเลือกปฏิบัติ ทุกคนในที่ทำงานยังรับฟังความคิดเห็นของคนอื่น ๆ ไม่ว่าจะเป็นความคิดเห็นที่ใช้ได้หรือไม่ได้ก็ตาม แต่เค้าจะพยายามให้ทุกคน เสนอความคิดเห็นมากกว่านั่งเงียบๆ ซึ่งต่างจากคนไทย ที่มีการแบ่งระดับชั้นหัวหน้า ลูกน้อง เวลาจะเสนอความคิดเห็นก็ต้องระวังว่า พูดไปแล้วคนอื่นจะชอบหรือไม่ จะขัดหูหัวหน้าหรือไม่"
"You decide your future" อาจารย์ทรงพล รื่นสุข ถ้าย้อนเวลาได้ จะกลับไปแก้ไขอะไร? " จะตั้งใจเรียนภาษาอังกฤษให้มากกว่านี้ เพราะภาษาเป็นสิ่งที่สำคัญจริง ๆ ไม่ว่าจะทำงานในประเทศหรือต่างประเทศ จริง ๆ แล้วตอนเรียนก็ตั้งใจเรียนนะ แต่สิ่งที่เรียนในห้องเรียนยังไม่พอและถือว่า น้อยมาก ๆ " เคยมีความรู้สึกว่า การเขียนโปรแกรมมันยากไหม แล้วจัดการกับความรู้สึกนั้นอย่างไร? " มีแน่นอนครับ เวลาที่เราทำอะไรไม่ได้ ติดปัญหาโน่นนี่ เราก็จะรู้สึกว่ามันยาก เราทำไม่ได้ มันเกินความสามารถเรา อย่างตอนที่ผมไปทำงานที่ออสเตรเลียใหม่ๆ ผมก็ท้อนะ เพราะไปทำสิ่งที่ไม่เคยเรียน ไม่เคยทำมาก่อนเลย ไปเริ่มจาก 0 อย่างแท้จริง ทำอะไรไม่เป็นซักอย่าง เครียดมาก ๆ ผมหงอกขึ้นเต็มหัวเลย 5555+ แต่ถามว่าผมถอดใจมั้ย ผมตอบเลยว่าไม่ เพราะเรารับโอกาสไว้แล้ว ไม่มีใครบังคับให้เรามา เราเลือกที่จะมาเอง สุดท้ายในเมื่อไม่ถอยก็ต้องฟุ่งชนมันครับ ดังนั้นเราต้องอ่านเอง ศึกษาเอง ลองเอง ผมเลิกงานกลับมาก็มาอ่านหนังสือ ทำแบบนี้อยู่ 3-4 เดือนก็ดีขึ้น รู้อะไรมากขึ้น ทำงานได้มากขึ้น ทุกอย่างมันยากตอนเริ่มต้นเสมอ มีใครเกิดมาแล้วเดินได้เลยมั้ย? มีใครขี่จักรยานครั้งแรกแล้วไม่ล้มบ้างมั้ย? มีใครขึ้นบันไดโดยก้าวไปที่ขั้นที่ 10 ได้เลยมั้ย? คำตอบคือไม่มีหรอก แต่หลังจากที่เราได้ลงมือทำแล้ว เราสัมผัสมันแล้ว เราได้รู้เกี่ยวกับมันแล้วมันก็ง่าย ที่เราบอกว่ามันยากเป็นเพราะเรา ยังไม่รู้จักมันครับ"
แรงขับเคลื่อนในชีวิต : " แรงขับเคลื่อนของชีวิตผม คือคนในครอบครัว และความลำบากในอดีต บวกกับความฝันของตัวเองที่อยากจะไปข้างหน้าเรื่อย ๆ ครับ ชีวิตผมไม่มีจุดสูงสุด เพราะผมไม่รู้ว่าจุดสูงสุดวัดจากอะไร เทียบกับใครหรือสิ่งไหน ดังนั้นเป้าหมายของผมคือพรุ่งนี้ ชีวิตต้องไม่อยู่ที่เดิม เพิ่มเติมคือประสบการณ์ "
" อย่าดูถูกตัวเอง เป็นงานอดิเรก " อาจารย์เชาวริน สกุลวรากลาง
ถ้าจะแนะนำภาพยนตร์สักเรื่อง The Pursuit of Happyness - แนะนำหนังเรื่องนี้ เพราะค่อนข้างตรงกับชีวิตผม และผมเชื่อว่าตรงกับชีวิต ใครหลายๆ คน ซึ่งหนังเรื่องนี้เป็นตัวอย่างที่ดี ที่แสดงให้เห็นว่า ถ้าเรามีความพยายาม ไม่ย่อท้อกับอุปสรรคต่าง ๆ แล้ว สุดท้ายเราก็จะพบกับความสุขที่จะได้รับจากการทุ่มเทของเรา
เพลงสักเพลง ความเชื่อ body slam - แนะนำเพลงนี้เพราะความเชื่อ คือสิ่งสำคัญครับ ถ้าเรามีความเชื่อ เราก็จะมีแรงที่จะพลักดันให้เราก้าวไปข้างหน้าและลงมือทำตามความเชื่อหรือความฝันของเรา ภาพประกอบจาก : http://www.filmax.in.th/reviews316.html
ISTYELLOW บทสัมภาษณ์ที่ ผ่านมา
"หนึ่ง" ในอดีต และปัจจุบัน ยังคงเหมือนเดิม ที่มีทั้งความขยัน หมั่นเพียร และที่ขาดไม่ได้คือ เสียงหัวเราะ!!! อ.ทรงพล รื่นสุข